Виртуалдағы реал

Дәліз бойы у-шу. Редакцияның жұма күнгі апта қортындылар лездемесінен соңғы, әдепкі тірлігі. Кеше келер маусымның жаңа жобаларын ақырғы рет бекітіп, бүгін Дастанның өз-өзіне демалыс жариялап отырған кері. «Фейсбук» пен «Керекинфодан» басқа еш бетті ашпастан, тіпті, поштасын да тексерместен, компьютер алдына қою кофемен қонжиды. «Әсел, бүгін күн тамаша, а?». Бойын кернеген күйбеңнен ада сезімді, ойға айналдырып, пернетақтамен тарсылдатып жіберген түрі.
Бүгін, аптаның соңғы күні, оған қоса, айдың соңғы аптасы. Демек, Әсел үшін айлық есеп тапсыраруға берілген уақыттың соңғы күні. Қарбалас. Қарбалас болғанда да, қандай?! Негізі, ай сайынғы тірлігі ғой. Осы жолы «күйісінен жаңылдырғаны», бөліміне жаңадан екі жас қыздың келуі болды. Бірі – түк те білмейді, білетінінің ісі баяу. Осы қарбаласта омалып отырса да, оның жолдамасын жауапсыз қалай қалдырсын?! «Ия, тез өтсе, тіпті, тамаша болар, ед».
Дастан, Әселдің нені меңзегенін бірден түсінді. Түсінді де «Онда оны тез өткізуге көмектесейін бе?» — деген жолдама жіберді. Күлген смайл келді. Бұл – екеуінің бес жыл бойғы екеуара виртуал сұхбатындағы ымырасыз келісімнің белгісі еді.
Дастан күн ұзаққа Әселге интернеттің әр түкпірінен тапқан әртүрлі әдемі фотолар, қаржыгерлер туралы анекдоттар, жаңа фильмдердің трейллерлерін, әсем әуендер жіберумен болды. Басқа біреу болса, Әсел сұхбаттасын баяғыда байланыс тізімінен өшіріп тастар еді, алайда, бұл – Дастан ғой – өз айтпақшы, «мәңгілік махаббаты». Тіпті, жұмыстан бас көтере алмай отырған Әселге, Дастан түс әлетінде пиццаға тапсырыс беріпті. Қасында әдеттегіше, қызыл раушан гүлі бар…
Іңір қараңғысы білінді. Дастан, терезеге бір қарап қойды. Жапалақтап қар жауып тұр. Ақпанның ақұлпа – қыстың ақырғы ақша қары. «Уф-ф, бітті-ау, әйтеуір». Бұл – Әселден келген жолдама. «Шаршадың ба?». «Ия, дымға зауқым жоқ. Жолай супермаркетке соғып, кешке дайындай салатын оны-мұны ала келесің бе?!». «Әсел, не ғой… Біз бүгін жігіттермен жұқалаймыз ба, деп отыр едік… Сен өзің нете салсайщ». «Ох, осы сенің-ақ, жұқалауың бітпейді екен...». «Енді, бүгін жұма емес пе, нақ?!». «Сұмырай, соңғы жұмаң болмайды неге?!». «Айқайлама, нақ!!!».