Әкімат көйлек

Мұратбектің үйленуі де қызық еді. Қызық болғанда кәдімгідей үйленді. Дәл тойдан бір күн бұрын ажырасып кете жаздағандары қызық еді. «Мальчишник» деп достарымен саунада бас қосқан. Сауна десе көбінің ойы жаман жаққа кететін болды ғой бұл күні. Бірақ, бұлар өзара әңгімелесіп, сыралатып, арасында бассейнге түсіп тамаша демалғантын. Содан уақыттары бітер шақта бассейнге бір сүңгіп шыққан Мұратбек пар бөлмесінің сәкісіне кептіріп алмақ ниетпен жайып қойып, ақ жамылғысына оранып отырды. Қызды-қыздымен онысын ұмытып кетіп, шалбарын жалаңбұтына іле салғанын өзі де байқамай қалды. Үйге келіп келіншегінің жанына жата бергені сол еді.
— Сенің дамбалың қайда?-дегенде барып ұмытып кеткені есіне түсті. Түсіндіріп айтқанды тыңдайтын Айзада жоқ. «Кетем, ажырасам» деп долданып жатыр. Әйтеуір ертесіне ашу тарқағандай болып еді.
Содан бері 3-4 жыл өтіп кетіпті. Мұратбек әкіматтың жер бөлімінде жақсы қызметте. Заман бір орнында тұрмайды екен. Агент деген бәле шықты. Мұратбек агент арқылы араласудың хас шеберіне айналды. Бала-шағаның жайын сұрауды ұмытып төсегінде шалқасынан жатып алып әркімдермен сағаттап сөйлесе беруші еді. Содан, көршілес қалада тұратын бір қызбен танысты бір күні. Ол қыз бұның отбасылы екенін білгенімен араласуын тоқтатпады. Екеуінің әңгімесі «екеудің әңгімесіне» жиі тірелетін болып кеткендей еді. Бұр күні қыз бұған «Сенің қалаңда мынандай мейрамханада тойда отырмын» деп жады.» «Бір кісімен кездесуім керек» деген бұған келіншегі «Жаным-ау, кездесуге барар болсаң әкімат көйлегіңді киіп алсаңшы»деп қалжыңдады. Шырттай болып киініп алған Мұратбек мейрамхананың алдына барған кезде алдынан өз әйелі шықты…